Diversen
Wrakhout van de Titanic
Vóór Robert Ballard in de vroege ochtend op 1 september 1985 het wrak van de Titanic ontdekte was het vrij onduidelijk hoe de Titanic precies gezonken was. Volgens de getuigenissen van de overlevende officieren en prominente passagiers was de Titanic in één stuk gezonken wat ook bevestigd werd door het officiële Britse en Amerikaanse onderzoek naar de ramp. Nochtans waren er ook tal van overlevenden die getuigden dat de Titanic vlak voor het zinken in twee brak. Ook in de film "A Night to Remember" uit 1958, één van de meest historisch correcte films over het drama, zinkt de Titanic in één stuk.
Ondanks dat de ontdekking van het wrak hierin meer klaarheid bracht is er onder experten nog steeds een discussie of de Titanic nu in twee of drie stukken brak vlak voor het zinken. Het feit dat in het puingebied rond de twee wrakdelen diverse stukken van de romp en de dubbele bodem zijn teruggevonden lijkt mogelijks in die richting te wijzen.
De Titanic had in eerste klasse twee imposante eikenhouten trappen aan boord. Heel bekend is de foto van de trap met de cherubijn onderaan op de trapspil van de middenste balustrade en de klok en koepel bovenaan. Deze foto is weliswaar aan boord van het zusterschip Olympic genomen en ondanks het feit dat er geen foto's van deze trappen op de Titanic bestaan gaat men ervan uit dat deze vrijwel identiek waren aan deze van de Olympic. Op het andere zusterschip Britannic waren de monumentale trappen nog niet afgewerkt toen het schip tijdens de Eerste Wereldoorlog in de Egeïsche Zee zonk.
De voorste trap liep door van het A-dek tot het E-dek en was de meest monumentale van de twee trappen. De achterste trap die in dezelfde stijl uitgevoerd was ging alleen maar van het A-dek tot het C-dek en was veel kleiner qua proporties. Ook de klok was hier van een veel eenvoudiger model.
Over het finale lot van de voorste trap tijdens de ramp is buiten speculaties weinig bekend. Vermoedelijk is de voorste trap grotendeels samen met de boeg naar de zeebodem gezonken waarna het houtwerk langzaam is vergaan. Een andere mogelijkheid is dat de trap vernietigd werd door de hydraulische schokgolf toen de boeg op de zeebodem neerkwam. Op basis van ervaringen met een schaalmodel tijdens opnames van de film "Titanic" van James Cameron uit 1997 is er ook nog een theorie dat de trap zou losgekomen zijn waarna deze zou weggedreven zijn. Op de plaats waar ooit de trap geweest is gaapt nu een groot gat in het wrak. Alleen een klein deel tussen dekken C en D is nog aanwezig.
De achterste trap bevond zich tussen de derde en de vierde schoorsteen en was daarmee dicht bij de zone gelegen waar de Titanic tijdens het zinken in stukken brak. De trap werd dan ook uit elkaar gereten en in zee gekatapulteerd. Een paar weken later zou scheepsschrijnwerker William Parker van het kabelschip CS Minia tijdens een zoektocht naar lichamen van de slachtoffers wrakhout uit zee opvissen waaronder ook diverse delen van de achterste trap. Hieruit maakte hij meerdere gebruiksvoorwerpen waaronder een fotolijst welke hij cadeau deed aan James Adams, eerste officier en later kapitein op de CS Minia.
Het stuk hout hiernaast is afkomstig van de achterzijde van deze fotolijst. Deze was geruime tijd in het bezit van de familie van James Adams en kwam uiteindelijk in de handen van kleinzoon Gerald T. Mullin terecht. In de jaren '90 van vorige eeuw maakte de fotolijst deel uit van een tijdelijke Titanic tentoonstelling van het maritiem museum in Vancouver, Canada. In juli 1998 verkocht Gerald T. Mullin de fotolijst samen met andere voorwerpen vervaardigd uit wrakhout van de Titanic waarna de fotolijst in augustus van datzelfde jaar nog ontmanteld werd. Aan de achterkant van het stuk eikenhout is nog een potloodmarkering te zien, vermoedelijk van William Parker zelf.
Op de foto's zijn verder nog de originele fotolijst, William Parker en de monumentale trappen aan boord van de Olympic te zien.
Met dank aan Kevin Saucier van TitanicItems.com
[TTSM 2 203-204, 233-237, 247]