Tijdens de finale ogenblikken vlak voor het zinken brak de Titanic doormidden. Het voorste deel van de romp zonk eerst, de achtersteven volgde enkele minuten later. In tegenstelling tot het boegdeel dat bij het zinken reeds met water was gevuld zonk de achtersteven op een veel gewelddadiger manier. De achtersteven zonk in een bijna verticale positie en scheurde door opeenvolgende implosies als gevolg van de toenemende waterdruk open waarna een zeer onzachte landing op de oceaanbodem volgde.
Door het doormidden breken van de Titanic is heel wat materiaal zoals delen van interieurs, meubels, persoonlijke bezittingen, kookgerei, porselein, steenkool, machineonderdelen, ... tijdens het zinken uit het schip gevallen. Alles wat niet bleef drijven zonk naar de oceaanbodem en na het neerkomen van de voor- en achtersteven bleef het nog uren puin "regenen" op de oceaanbodem.
Beide delen van de romp liggen op ongeveer 600 meter van elkaar verwijderd op een zacht golvend deel van de oceaanbodem op een diepte van ongeveer 3.800 meter. Het gebied bezaaid met puin uit het schip is ongeveer 5,2 vierkante kilometer groot met de grootste hoeveelheid puin in de buurt van de achtersteven.
Het steenkoolfragment op de foto's hiernaast is een deel van een groter stuk steenkool wat in 1994 tijdens een expeditie naar de wraksite boven gehaald is. Grotere stukken steenkool zijn op de foto helemaal onderaan te zien.
Het wrak van de Titanic is wettelijk beschermd en alleen het bedrijf RMS Titanic Inc. mag voorwerpen van de oceaanbodem rondom het wrak bergen. Van het eigenlijke wrak zelf mag niets geborgen worden. Dit steenkool is het enige voorwerp van de wraksite van de Titanic dat aan het grote publiek mag verkocht worden. Desondanks is de verkoop van dit steenkool altijd controversieel geweest en RMS Titanic Inc. wordt nogal eens verweten te commercieel te werk te gaan.