Passagiers konden tijdens de reis dekstoelen huren en als het weer het toeliet zaten zij samen op de diverse promenadedekken.
Bij de dekstoelen kon men ook een wollen deken krijgen voor wat meer comfort, vooral bij wat frisser of winderig weer. De dekens waren voorzien van een metalen oog waarmee deze aan de dekstoel konden vastgemaakt worden om te voorkomen dat ze in zee zouden waaien.
Het exemplaar hiernaast dateert van de periode tussen 1911 en 1920 en werd in eerste klasse gebruikt. Het metalen oog werd bij dit deken weggehaald maar zat oorspronkelijk in de hoek waar zich ook het White Star Line logo bevindt. Als je goed kijkt zie je dat hier aan het deken gewerkt is.
Het deken is opgebouwd uit twee lagen wol, aan de bovenkant met een Schots ruitmotief, de onderkant in donkergrijze wol.
Afmetingen: ongeveer 1m55 x 1m70 inclusief franjes.
In de nasleep van de ramp met de Titanic waren er diverse overlevenden die zich met dergelijke dekens in de reddingsboten hadden warm gehouden. Op de foto helemaal onderaan zijn Charlotte en haar dochter Marjorie Collyer te zien toen zij voor the San Fransico Call poseerden in de kleding welke zij op het ogenblik van de ramp aan hadden.
De foto is genomen op de schommelbank van een veranda van een huis in Payette Valley, Idaho in juni 1912. Op de foto is een vergelijkbare wollen deken, weliswaar met een ander motief te zien.
[TTSM 2 38, 40, 295]